เรือนบุหลัน (สถานะ: ปิดปรับปรุงจ้า)

โปรดเตรียมล้างตาลบภาพจำของหญิงสาวแสนอ่อนหวาน

ภายใต้การปกป้องของชายหนุ่มกล้ามโต

นิยายเรื่องนี้สลับบทบาทของคู่พระ-นาง

นางเอกของเราจะบู๊ล้างผลาญเพื่อปกป้องพระเอกของเธอ

วะฮ่าฮ่า !!!!

  #GirlPower

ตัวอย่าง!!! 

 “ฉันทำทุกวิถีทางเพื่อแทรกซึมเข้าไปในดงของพวกนักล่า แล้วปล่อยให้สัญชาตญานการเอาชีวิตรอดแบบสัตว์ป่าพาฉันรอดตายออกมาจากการต่อสู้ มันไม่มีอะไรให้น่าภูมิใจเลยดาร์วิส ฉันแค่มีใบอนุญาตฆ่าคนร้ายพวกนั้น เราแค่สู้เพื่อช่วงชิงชัยชนะ ปกป้องลมหายใจของตัวเองด้วยศพของศัตรู…คุณสามารถเรียกความเข้มแข็งน่าสะอิดสะเอียนพวกนี้ว่าความป่าเถื่อนก็ได้ ความหมายไม่ต่างกันนักหรอก ฉะนั้นคุณจึงไม่ควรมองว่าฉันเป็นเรื่องท้าทายที่ต้องพิชิตให้ได้ เพราะที่สุดแล้วสัญชาตญาณของฉันจะชนะเสมอ มันเป็นอย่างนั้นเสมอ”

“แต่ผมไม่ใช่ผู้ร้าย…” ดาร์วิสค้านสายลับสาวเบาๆ พินิจมองรูปหน้าเรียวที่กำลังแสดงอารมณ์เฉยชาแกร่งกร้าวยามกล่าวถึงวีรกรรมอันไม่น่าชื่นชมของตัวเอง

 ฟังดูใจร้ายไปหรือเปล่าหากจะบอกว่าจู่ๆเขาก็ปรารถนาที่จะเห็นน้ำตาของผู้คุ้มครองของเขา เพราะนั่นหมายถึงความอ่อนไหว ดาร์วิสปรารถนาได้เห็นเธออ่อนแอเช่นหญิงสาวคนอื่นบ้าง เพื่อที่จะเก็บกอบความอ่อนแอเหล่านั้นไว้แต่เพียงผู้เดียว…

 “และผมตกหลุมรักคุณจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วตอนนี้…”

บุหลันรู้สึกได้ถึงความวูบไหวรุนแรงในโพรงอกโดยไม่เกี่ยวกับคลื่นหรือลมแต่อย่างใด ราวกับประโยคสั้นๆที่หลุดออกมาจากริมฝีปากหยักลึกนั้นกำลังขุดลึกลงไปยังฐานของกำแพงที่เธอสร้างไว้ ราวปรารถนาจะทำลายฐานรากนั้นให้ได้

“คุณคืองานและงานของฉันคือชนะ…เท่านั้น” ประโยคที่พูดออกไปนั้นมิใช่เพื่อบอกชายหนุ่มผู้ที่กำลังมองเธอด้วยความอ่อนโยน เปล่าเลย! บุหลันย้ำกับตัวเองถึงสถานะที่แท้จริงระหว่างเธอและเขา บอกกับตัวเองว่าหลังจากคดีพ่อบุญธรรมของเขาจบลง ดาร์วิสก็จะจากไป เหมือนคนอื่นๆ ผูกพันลึกซึ้งมากเท่าใดก็รังแต่จะทำให้เจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้นยามต้องจากลา

“คุณเจ็บ…” ดาร์วิสแตะนิ้วลงบนแผลเย็บตรงขมับของสายลับสาว ทว่าเขาไม่ได้หมายถึงอาการบาดเจ็บทางร่างกาย หากเป็นจิตใจ ทันใดที่นัยน์ตาสีน้ำตาลระริกแผ่วเมื่อได้ยินดังนั้น เขาก็แทบจะบ้าตาย อาการปวดปร่าทุกข์ทนทุบกระหน่ำความรู้สึกของเขาอย่างหนักหน่วง ดาร์วิสนึกประหลาดใจว่าทำไมตนจึงรู้สึกได้มากมายเพียงนี้ เพราะเหตุใดความทรมานที่เขารับจากบุหลันมาจึงมีรสชาติคล้ายคลึงกับที่เขามีต่อต่อมารดาที่จากไป ช่างคล้ายคลึงเหลือเกิน…

“เพราะคุณทำหน้าที่คุ้มครองผม พยายามไม่ให้ใครมาฆ่าผม คุณถึงต้องเจ็บอย่างนี้ ผมไม่ต้องการให้คุณเจ็บเพราะผมอีก แต่ก็ไม่อยากให้คุณไป ผมควรทำอย่างไรดี…บุหลัน”

รีดเดอร์ที่น่ารักจ๋า นี่เป็นนิยายเรื่องแรกของคุณป้าอมารันตรี 

ปล. สำหรับนักอ่านท่านเดิมที่ติดตามเรื่องราวของบุหลันและดาร์วิสอยู่

บทนำ-บทที่สามมีการรีไรท์บางส่วนด้วยนะคะ

&

ข้อมูลเบื้องต้นก็รีไรท์ ป้าหยิบบทสนทนาของคู่พระ-นางมาไว้จ้า

ฝากดาร์วิสและบุหลันไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของนักอ่านด้วยนะคะ 

ว่าแล้วก็อย่ารอช้า ไปรู้จักใบหน้าค่าตาของตัวละครหลักกันเถิด

ดาร์วิส สตอร์มเบิร์ก 

 ลูกครึ่งไทย-อเมริกา อายุ 28 ปี

นายแบบ&ช่างภาพชาวอเมริกา 

ลูกบุญธรรมของ แฮริสัน สตอร์มเบิร์ก อาชญากรข้ามชาติของขบวนการค้ามนุษย์ 

อาวุธและยาเสพติด

ที่ตำรวจสากลต้องการตัวเป็นอันดับต้นๆ

 บุหลัน พัฒนรักษ์ 

อายุ 26 ปี

สายลับหญิงอันดับหนึ่งของกองสืบสวนสอบสวนพิเศษระหว่างประเทศ

สังกัดหน่วยสืบสวนสอบสวนพิเศษ(นอกระบบราชการ)

น้องสาวของ เมฆา พัฒนรักษ์  หัวหน้ากองสืบสวนสอบสวนพิเศษระหว่างประเทศ

ฌอห์น นาวาโยธิน

ลูกครึ่งไทย-สวีเดน อายุ 28 ปี

สายลับชายอันดับหนึ่งของกองสืบสวนสอบสวนพิเศษระหว่างประเทศ

สังกัดหน่วยสืบสวนสอบสวนพิเศษ(นอกระบบราชการ)

บัดดี้ของบุหลัน พัฒนรักษ์